Onder de beuk

De memorabele “nacht” na het Brexit-referendum maakte dat veel Engelsen als “misschien ontevreden, maar geruste Europeaan” gingen slapen om na een rustige nacht ineens als “zwaar ontevreden en verontruste Brit” wakker te schrikken. Met voor velen die gruwelijke kater als gevolg: “Was ik nu gisteren toch maar even gaan stemmen . . . .”

Kijk, toen het er jaren gelden bij de tele-voting van de eerste Idols om ging of het nu Jim of Jamai werd, die de “prestigieuze titel van eerste Idol” ging winnen, was het nog allemaal niet zo erg als je zelf de “moeite” niet had genomen om te bellen. Ook hier waren twee kampen die lijnrecht tegenover elkaar stonden, maar je had je eigen mening in ieder geval zelf kunnen vormen op het “zuivere geluid” dat je hoorde, om daarna zelf te kunnen beslissen of het zodanig belangrijk voor je was dat je vond dat je mee zou moeten stemmen. En wat de uitslag ook werd, dat was niet eens zo heel erg belangrijk; die zou nooit echt van invloed zijn op je portemonnee of op je toekomst.

Hoe anders met het Brexit-referendum. In de rest van het “Verenigde Europa” waren ze ogenschijnlijk meer bezig met het belang en de gevolgen ervan dan in het Verenigd Koninkrijk zelf. En binnen het land waren er in dit geval ook twee kampen, die lijnrecht tegenover elkaar stonden. Maar hier klonk helemaal geen “zuiver geluid” om zelf op te kunnen oordelen. Sterker nog, de teksten van de campagneliederen blijken achteraf grotendeels vals te zijn geweest en de zangers blijken achteraf geen zangers maar meer toneelspelers te zijn, die kennelijk geplaybackt hebben. En nu er écht opgetreden kan en moet worden blijken ze ineens ook nog over podiumvrees te beschikken . . . .

Kijkend van een afstandje is het op zich wel mooi om de komende tijd eens te zien hoe dit allemaal gaat aflopen. Voor Nederland is het de ideale testcase. Beter dan een Grexit, want met Griekenland zijn we sowieso veel minder vergelijkbaar. Blijkt de Brexit straks over een paar jaar toch dat onverwachte succes, dan is het een mooie blauwdruk voor hoe een eventuele Nexit zou kunnen verlopen (dat is dan een gevalletje: “goed voorbeeld doet goed volgen”). Maar wordt het toch die nu juist verwachte catastrofe, dan hoeven wij ons in ieder geval niet echt meer zorgen te maken over hoe een eventueel referendum over een Nexit bij ons dan straks af zal gaan lopen. Als we tegen die tijd dan tenminste nog wel even de moeite willen nemen om wel met zijn allen naar die stembus te gaan . . . .

En mochten de Britten straks na een tijdje toch weer met hangende pootjes terug willen in de Europese Unie, dan zijn ze wat mij betreft van harte welkom. Maar dan gaan we “aan de deur” wel eerst even een paar eisen stellen. Gewoon als een soort verplichte inburgeringscursus: eerst rechts leren rijden, betalen in euro’s, meten in meters, wegen in kilo’s en natuurlijk ook schenken in liters. Proost !!

Dan schieten wij er uiteindelijk met zijn allen toch ook nog wat mee op . . . .   

Hans Zwetsloot
Voorzitter ONDB.